Vergroening van het wagenpark beperkt zich niet langer tot de diegenen die de beschikking krijgen over een zakenauto, maar strekt zich vanuit de verantwoordelijkheid van de werkgever ook uit tot het niet zakelijke wagenpark van de werknemers. Door de hoge kostendruk, de opkomst van mobiliteitsbudgetten en alternatieve vervoersmodaliteiten wordt het ter beschikking stellen van een ‘auto van de zaak’  steeds minder vanzelfsprekend. Ook de steeds verdergaande flexibilisering van de arbeidsmarkt, waar baanzekerheid niet langer een gegeven is, draagt bij aan deze ontwikkeling. 

Ook de steeds verder gaande flexibilisering van de arbeidsmarkt draagt bij aan deze ontwikkeling.

Nu maken nog veel aanbieders van producten en diensten een onderscheid tussen consumentaanbiedingen en aanbiedingen aan bedrijven. Zo zijn bijvoorbeeld renteloze uitgestelde betalingen wel mogelijk voor de particulier maar (nog) niet voor de zakelijke markt. Net als bij privélease zullen deze grenzen verdwijnen en worden aanbiedingen van fabrikanten voor beide beschikbaar. Het aanschaffen van een auto met uitgestelde betaling tot een jaar tegen 0 procent rente en met een inruil –en onderhoudsgarantie, eventueel aangevuld met een allriskverzekering? Kwestie van tijd voordat de fabrikanten met dit soort aanbiedingen komen die ook voor de zakelijke markt gaan gelden. Het geeft een veel grotere binding met hun klant en genereert daardoor waardevolle data. 

De vraag is natuurlijk of ze dit soort diensten zelf, via de importeur of dealers gaan vermarkten, of dat dit geheel of gedeeltelijk wordt uitbesteed aan een leasemaatschappij. In het geval dat de fabrikant eigenaar is van een leasemaatschappij , zoals dat geldt voor Athlon en Alphabet, lijkt die keuze voor de hand liggend, doch niet vanzelfsprekend. In ieder geval zal net als bij de opkomst van privélease de transparantie van de aangeboden (financiële) diensten worden vergroot. En dat zal, net als bij het huidige privélease-aanbod, ten koste gaan van het huidige verdienmodel van de traditionele spelers c.q. leasemaatschappijen.

Vergroening van het wagenpark beperkt zich niet langer tot de diegenen die de beschikking krijgen over een zakenauto, maar strekt zich vanuit de verantwoordelijkheid van de werkgever ook uit tot het niet zakelijke wagenpark van de werknemers. Door de hoge kostendruk, de opkomst van mobiliteitsbudgetten en alternatieve vervoersmodaliteiten wordt het ter beschikking stellen van een ‘auto van de zaak’  steeds minder vanzelfsprekend. Ook de steeds verdergaande flexibilisering van de arbeidsmarkt, waar baanzekerheid niet langer een gegeven is, draagt bij aan deze ontwikkeling. 

Ook de steeds verder gaande flexibilisering van de arbeidsmarkt draagt bij aan deze ontwikkeling.

Nu maken nog veel aanbieders van producten en diensten een onderscheid tussen consumentaanbiedingen en aanbiedingen aan bedrijven. Zo zijn bijvoorbeeld renteloze uitgestelde betalingen wel mogelijk voor de particulier maar (nog) niet voor de zakelijke markt. Net als bij privélease zullen deze grenzen verdwijnen en worden aanbiedingen van fabrikanten voor beide beschikbaar. Het aanschaffen van een auto met uitgestelde betaling tot een jaar tegen 0 procent rente en met een inruil –en onderhoudsgarantie, eventueel aangevuld met een allriskverzekering? Kwestie van tijd voordat de fabrikanten met dit soort aanbiedingen komen die ook voor de zakelijke markt gaan gelden. Het geeft een veel grotere binding met hun klant en genereert daardoor waardevolle data. 

De vraag is natuurlijk of ze dit soort diensten zelf, via de importeur of dealers gaan vermarkten, of dat dit geheel of gedeeltelijk wordt uitbesteed aan een leasemaatschappij. In het geval dat de fabrikant eigenaar is van een leasemaatschappij , zoals dat geldt voor Athlon en Alphabet, lijkt die keuze voor de hand liggend, doch niet vanzelfsprekend. In ieder geval zal net als bij de opkomst van privélease de transparantie van de aangeboden (financiële) diensten worden vergroot. En dat zal, net als bij het huidige privélease-aanbod, ten koste gaan van het huidige verdienmodel van de traditionele spelers c.q. leasemaatschappijen.