Autonome auto daagt verzekeraars uit
Thom Mallant, directeur intermediaire distributie bij Allianz: Wij krijgen een ondersteunende rol
“De gemiddelde leeftijd van personenauto’s ligt in Nederland op 9,1 jaar, dus verze-keraars behouden de komende jaren gewoon hun huidige rol. Maar het zakelijke segment, goed voor 11 procent van het Nederlandse wagenpark, vernieuwt snel. In dit segment neemt de schadelast door eigen schuld snel af. Het is denkbaar dat autofabrikanten met eigen werkplaatsen deze schades gaan oppakken en daarmee een deel van onze cascomarkt overnemen.” Autoverzekeraars ontvangen nu nog zo’n twee miljard euro aan premie voor cascoverzekeringen. Grofweg de helft van de markt voor verzekeraars bestaat uit WA-verzekeringen: aansprakelijkheidspolissen dus. Met zelfrijdende voertuigen krijgt dat deel van de markt een andere invulling, denkt Mallant. “Over tien jaar zijn de nieuwe auto’s in het Nederlandse wagenpark grotendeels zelfrijdend. In theorie is er dan vrijwel geen aanrijdingsschade meer door onjuiste verkeersinschatting van bestuurders. Aansprakelijkheid kan dan verschuiven naar de autoproducent. Wij kunnen onze kennis aanbieden en de juiste partnerships aangaan met de diverse spelers in deze branche. Ook kunnen autofabrikanten hun productaansprakelijkheid onderbrengen bij een verzekeraar.” En daarnaast heeft de verzekeraar een rol in het inschatten van de letselschaderisico’s. “Aanrijdingen met voetgangers en fietsers blijven ook bij zelfrijdende auto’s voorkomen, omdat automatische systemen moeite hebben met de onvoorspelbaarheid van deze verkeersdeelnemers. Letselschade blijft daarmee een moeilijk te calculeren en forse schadelast, waardoor hoge reserveringen noodzakelijk blijven. Is de financiële positie van autofabrikanten zodanig dat ze dat kunnen opbrengen? En willen ze dat ook?”
Lonneke van der Horst, marketingmanager ALD Automotive: De verzekeraar is nog niet uitgespeeld
“Het totaalvolume van verzekeringen zal in premie en schade dalen als gevolg van autonoom rijden, maar er is een onderscheid te maken in het soort schades. Bij schades als gevolg van technisch falen of softwarestoringen neemt de fabrikant de aansprakelijkheid op zich. Dat wordt dan wel in de prijs verrekend. En de fabrikant zal die verzekering op zijn beurt deels weer bij de huidige autoverzekeraars onderbrengen.” Van der Horst denkt net als Mallant dat er een soort ‘powered by’-model zal ontstaan. Maar zij ziet de verzekeraar dan veel meer in de rol van uitvoerder, in plaats van ondersteuner op de achtergrond. Ook denkt ze dat de zelfrijdende auto nog te veel toekomstmuziek is om verzekeraars te verontrusten: “Schades door bijvoorbeeld vandalisme en slecht weer zullen blijven bestaan – daar blijft de verzekeraar dus zijn huidige rol spelen. Wij zullen als leasemaatschappij ook niet snel alles zelf verzekeren. Onze rol blijft het organiseren en verzorgen van automobiliteit, ongeacht waar het risico ligt en om welke leasecomponenten het gaat. Daarnaast zal het nog wel enige tijd duren voordat volledig autonoom rijden gemeengoed is. In de komende jaren hebben we te maken met de combinatie van zelf en autonoom rijden, een transitiefase dus.”