Waar de landelijke politiek in de poging om duurzaamheid te stimuleren niet veel verder komt dan algemene maatregelen ter bevordering van elektrisch vervoer, is de lokale politiek veel beter in staat om maatregelen te treffen die direct invloed hebben op het verminderen van de uitstoot van CO₂ en fijnstof. Initiatieven die nu nog moeizaam van de grond komen, zoals bijvoorbeeld autodelen, kunnen hierdoor een extra stimulans krijgen. En daarmee zet ook de trend van bezit (koop) van de auto naar gebruik door.

Verstede­lijking dwingt ons om afstand te nemen van conventionele automobiliteit.

De toenemende verstedelijking dwingt ons meer afstand te nemen van conventionele automobiliteit. Maar niet alleen in steden verandert de behoefte aan mobiliteit. Omdat de OV-faciliteiten buiten de steden minder toegankelijk worden, neemt ook daar de vraag naar gecombineerde mobiliteit ook toe. Het delen van automobiliteit wordt zo steeds zichtbaarder en succesvoller. Combinaties van gedeeld personenvervoer, maar ook van het halen en bezorgen van producten, worden toegankelijker door sociale platforms.

Het is de vraag of en hoe onze traditioneel ingerichte autobranche reageert op en investeert in de nieuwe mobiliteitsbehoefte zoals autodelen en het combineren van verschillende mobiliteitsopties. De stijgende nieuwverkopen en stabiele occasionverkoop dreigen de branche weer in slaap te sussen en de noodzaak om te veranderen of te anticiperen weer naar de achtergrond te drukken.

Slechts onder enkele spelers, zoals Louwman, Pon en Autobinck zien we wel investeringen in alternatieve mobiliteit. Het merendeel van de autobranche vernieuwt echter niet of nauwelijks en heeft nog steeds geen besef dat de huidige ontwikkelingen uiteindelijk leiden tot verminderd autogebruik en van -bezit. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat veel van de initiatieven en vernieuwingen op het gebied van mobiliteit van buiten de branche komen.

Ook fleetmanagers zullen ten gevolge van deze ontwikkelingen zich meer en meer oriënteren op nieuwe initiatieven buiten de autobranche en het niet meer vanzelfsprekend achten om producten en diensten van (auto)mobiliteit binnen de auto-en leasebranche af te nemen. In dat opzicht zou dit en de lokale partijprogramma’s die het autogebruik en bezit steeds verder terugdringen, een wake-up call voor de autobranche moeten zijn.

Waar de landelijke politiek in de poging om duurzaamheid te stimuleren niet veel verder komt dan algemene maatregelen ter bevordering van elektrisch vervoer, is de lokale politiek veel beter in staat om maatregelen te treffen die direct invloed hebben op het verminderen van de uitstoot van CO₂ en fijnstof. Initiatieven die nu nog moeizaam van de grond komen, zoals bijvoorbeeld autodelen, kunnen hierdoor een extra stimulans krijgen. En daarmee zet ook de trend van bezit (koop) van de auto naar gebruik door.

Verstede­lijking dwingt ons om afstand te nemen van conventionele automobiliteit.

De toenemende verstedelijking dwingt ons meer afstand te nemen van conventionele automobiliteit. Maar niet alleen in steden verandert de behoefte aan mobiliteit. Omdat de OV-faciliteiten buiten de steden minder toegankelijk worden, neemt ook daar de vraag naar gecombineerde mobiliteit ook toe. Het delen van automobiliteit wordt zo steeds zichtbaarder en succesvoller. Combinaties van gedeeld personenvervoer, maar ook van het halen en bezorgen van producten, worden toegankelijker door sociale platforms.

Het is de vraag of en hoe onze traditioneel ingerichte autobranche reageert op en investeert in de nieuwe mobiliteitsbehoefte zoals autodelen en het combineren van verschillende mobiliteitsopties. De stijgende nieuwverkopen en stabiele occasionverkoop dreigen de branche weer in slaap te sussen en de noodzaak om te veranderen of te anticiperen weer naar de achtergrond te drukken.

Slechts onder enkele spelers, zoals Louwman, Pon en Autobinck zien we wel investeringen in alternatieve mobiliteit. Het merendeel van de autobranche vernieuwt echter niet of nauwelijks en heeft nog steeds geen besef dat de huidige ontwikkelingen uiteindelijk leiden tot verminderd autogebruik en van -bezit. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat veel van de initiatieven en vernieuwingen op het gebied van mobiliteit van buiten de branche komen.

Ook fleetmanagers zullen ten gevolge van deze ontwikkelingen zich meer en meer oriënteren op nieuwe initiatieven buiten de autobranche en het niet meer vanzelfsprekend achten om producten en diensten van (auto)mobiliteit binnen de auto-en leasebranche af te nemen. In dat opzicht zou dit en de lokale partijprogramma’s die het autogebruik en bezit steeds verder terugdringen, een wake-up call voor de autobranche moeten zijn.