Hoofdredactioneel | Vloek en Zegen

Luberto van Buiten Luberto van Buiten
• Laatste update:
Hoofdredacteur Luberto van Buiten

Maar de praktijk is weerbarstiger: de politieke waan van de dag heeft ertoe geleid dat de afspraken in Autobrief2 over bijtelling en bijtellingsplafond worden opengebroken om het Klimaatakkoord eerder in te voeren (en dus gaat de bijtelling volgend jaar naar 8 procent, met een cap van 45 duizend euro in plaats van 50).

En denkend aan langetermijnplanningen: in hoeverre valt er nu eigenlijk al in te spelen op de razendsnelle ontwikkelingen in de autotechnologie? Welke rol is er voor waterstof? Kunnen we voldoende elektriciteit opwekken om al die nieuwe EV’s op te laden, en hoe groen kunnen we die energie opwekken? Hoe ontwikkelt de batterijtechnologie zich – mede met het oog op de restwaarde? Hoe zit het met de laadinfrastructuur in Europa? Deze ontwikkelingen laten zich niet vangen in modellen, weten we inmiddels na de ‘EV-misrekeningen’ van de afgelopen jaren. Het Nederlandse Klimaatakkoord streeft zijn doel voorbij. Het zorgt voor een onnodige economische druk, want er is geen enkele garantie dat de leefomgeving of het klimaat er beter van worden. En het komt te snel. Het openbaar vervoer is nog onvoldoende op orde, autodeelconcepten zijn nog niet tot volle wasdom gekomen en de elektrische auto komt er wel, maar niet zo snel als nu wordt beoogd. De branche zit er maar mooi mee; de wispelturigheid van de politiek en de razendsnelle technologische ontwikkelingen zijn een vloek en een zegen. Er gebeurt veel, maar er kan nog te weinig mee worden gedaan. Het is alsof je inkopen wilt doen voor een familiediner in een supermarkt waarin om het uur het assortiment en de prijzen worden veranderd.

Hoofdredactioneel | Vloek en Zegen | Fleet&Mobility

Hoofdredactioneel | Vloek en Zegen

Luberto van Buiten Luberto van Buiten
• Laatste update:
Hoofdredacteur Luberto van Buiten

Maar de praktijk is weerbarstiger: de politieke waan van de dag heeft ertoe geleid dat de afspraken in Autobrief2 over bijtelling en bijtellingsplafond worden opengebroken om het Klimaatakkoord eerder in te voeren (en dus gaat de bijtelling volgend jaar naar 8 procent, met een cap van 45 duizend euro in plaats van 50).

En denkend aan langetermijnplanningen: in hoeverre valt er nu eigenlijk al in te spelen op de razendsnelle ontwikkelingen in de autotechnologie? Welke rol is er voor waterstof? Kunnen we voldoende elektriciteit opwekken om al die nieuwe EV’s op te laden, en hoe groen kunnen we die energie opwekken? Hoe ontwikkelt de batterijtechnologie zich – mede met het oog op de restwaarde? Hoe zit het met de laadinfrastructuur in Europa? Deze ontwikkelingen laten zich niet vangen in modellen, weten we inmiddels na de ‘EV-misrekeningen’ van de afgelopen jaren. Het Nederlandse Klimaatakkoord streeft zijn doel voorbij. Het zorgt voor een onnodige economische druk, want er is geen enkele garantie dat de leefomgeving of het klimaat er beter van worden. En het komt te snel. Het openbaar vervoer is nog onvoldoende op orde, autodeelconcepten zijn nog niet tot volle wasdom gekomen en de elektrische auto komt er wel, maar niet zo snel als nu wordt beoogd. De branche zit er maar mooi mee; de wispelturigheid van de politiek en de razendsnelle technologische ontwikkelingen zijn een vloek en een zegen. Er gebeurt veel, maar er kan nog te weinig mee worden gedaan. Het is alsof je inkopen wilt doen voor een familiediner in een supermarkt waarin om het uur het assortiment en de prijzen worden veranderd.