Grijs beheer | ‘Eén dieseltruck staat gelijk aan drie elektrische’
Steeds meer steden stellen een milieuzone in. Dat is al een probleem voor veel vervoerders, maar het ontbreken van een consistent beleid maakt het allemaal nog complexer. “Een spagaat”, zo omschrijft Jan-Willem Gosseling (44), dga van Fleetcraft in Gendringen, de situatie. Gosseling is de externe vlootbeheerder van Bidfood Nederland, voorheen bekend onder de naam Deli XL. Deze groothandel voor de horeca heeft zestien vestigingen in Nederland en heeft tegen de 400 vrachtauto’s van verschillende merken in gebruik, plus twintig Mercedes-Benz Sprinters voor servicewerk. In juni kwamen daar drie Fuso eCanters bij: 100 procent elektrisch aangedreven lichte trucks voor het stedelijk distributievervoer.
Ten opzichte van 2015 wil Bidfood de CO2-uitstoot in 2024 met de helft verminderd hebben. Gosseling spant zich daarom samen met zijn collega Cor de Rooij van Bidfood in om het wagenpark zo efficiënt en zo groen mogelijk te krijgen. “Steeds meer steden willen vrachtauto’s met dieselmotoren helemaal weren. Maar als wij dezelfde hoeveelheid producten bij onze klanten met bestelwagens moeten bezorgen, dan hebben we tien keer zoveel voertuigen nodig.” Ook het alternatief, elektrische trucks, is voorlopig niet erg aantrekkelijk, want veel te zwaar. Naast het eutectische koelsysteem van de laadruimte waar Bidfood mee werkt (gelbuizen die ’s nachts gekoeld worden en overdag warmte opnemen) zijn de accupakketten daar debet aan. Die maken een elektrische vrachtauto bovendien zo’n drie keer duurder. “Door hun gewicht hebben we eigenlijk drie elektrische trucks nodig waar één diesel volstaat.”
5 tips
-
Licht het beleid nog eens door om te zien of het concreet genoeg is. -
Zorg voor goed opgeleide chauffeurs. Duurzaamheid kan niet zonder. -
Fleetmanagement is echt een vak. Wie het ‘erbij’ doet, gooit geld weg. -
Elke wagenparkbeheerder moet meer opbrengen dan hij kost. -
Duurzaamheid begint bij kleine zaken zoals bandenspanning en preventief onderhoud.
Elektrische trucks
Bidfood heeft sinds 2013 een elektrische truck van het Nederlandse merk AGV in gebruik, omgebouwde MAN’s van het type TGL die zijn voorzien van een relatief eenvoudige elektrische aandrijflijn met accupakket. Desondanks hebben ze last van storingen, leert de ervaring, onder andere bij de elektronica en de bedrading. “In theorie is elektrisch rijden veel goedkoper door het prijsverschil tussen dieselolie en elektriciteit. Maar een technische update of reparatie kan duur uitvallen en dan is de winst weer tenietgedaan.” Dat maakt het extra lastig om er een sluitend businessmodel voor te vinden. Een voordeel is wel dat de grote fabrikanten nu langzaamaan ook met elektrische trucks op de markt komen, vindt Gosseling. “Kleine ombouwers drijven vaak op subsidies. Worden die afgeschaft, dan kan zo’n bedrijf omvallen en ben je als klant je servicepartner kwijt. Bij de grote merken loop je dat risico niet, al kun je ook daar nog geen order voor veertig elektrische trucks tegelijk plaatsen.”
Praktijkproef
Dit was ook een van de redenen om drie elektrisch aangedreven Fuso eCanters in te zetten. Deze auto’s rijden in het kader van een landelijke praktijkproef waaraan een vijftal grote ondernemingen meedoet. De fabrikant, Mitsubishi Fuso Truck and Bus Corporation, is sinds 2011 voor 90 procent in handen van Daimler en wordt in Nederland vertegenwoordigd door Mercedes-Benz Trucks. “Ze rijden goed, maar het is nog te vroeg voor conclusies.”
Om de milieudoelstellingen van Bidfood te halen verwachten Gosseling en De Rooij veel van waterstof. “Drie trucks tegelijk opladen is al te veel voor onze infrastructuur en de kosten van een zware grondkabel zijn immens. Met waterstof heb je dat probleem niet. Mits de juiste infrastructuur er komt.”
Bidfood neemt deel aan een initiatief om de belangstelling voor alternatieve aandrijfvormen de inventariseren. “Om stappen te kunnen zetten, heb je volume nodig. Steden en dorpen willen graag schone huisvuilwagens en door ook vervoerders bij het project te betrekken, wordt de basis breder.” Volgens Gosseling wordt er met producenten gepraat over de verhouding tussen de prijs van gas en die van waterstof, over de levering van chassis zonder aandrijflijn, met een leverancier van brandstofcellen en met tanktransporteurs. Dat lijkt gunstig te verlopen, maar met name de regelgeving is een punt van discussie.
Bidfood
Bidfood, eigendom van de gelijknamige Zuid-Afrikaanse investeringsmaatschappij, is een online marktplaats voor foodprofessionals met circa 1.700 medewerkers, een vloot van 400 vrachtauto’s, 25.000 klanten en zestien vestigingen, verspreid over heel Nederland. Het moederbedrijf is actief in 36 landen op vijf continenten en daarmee het grootste foodservicebedrijf buiten Noord-Amerika. De Nederlandse tak werkt autonoom en heeft in de afgelopen jaren nieuwe koelwagens aangekocht die aan de jongste uitstootnormen voldoen. Daarnaast tracht het bedrijf de rittenplanning efficiënter te maken. Gemeentelijke venstertijden werken dit echter tegen, net als de wens van klanten om bestellingen geleverd te krijgen op het moment dat hen het beste schikt. Dat kan er toe leiden dat een chauffeur twee keer op een dag naar dezelfde straat moet rijden of dat Bidfood een stad bedient met drie auto’s, waar het ook met één zou kunnen.
