Er rijden tal van auto’s rond uit allerlei ‘bijtellingstijdperken’: benzine- en dieselauto’s met 14, 20 of 21 procent bijtelling uit de jaren 2014 en later, plug-inhybrides met een bijtelling van 7 en 15 procent en elektrische auto’s met een bijtelling van 4 procent. Moet zo’n auto na een ongeval worden vervangen door een nieuwe, dan verlies je hoe dan ook een deel van of soms zelfs je hele bijtellingsvoordeel, als je een zuinige benzine of dieselauto had waarvoor nu geen bijtellingskorting meer geldt. Ook voor plug-inhybrides bestaan geen bijtellingskortingen voor privégebruik meer. Zelfs bij een volledig elektrische auto, waarvoor nu nog wel een bijtellingskorting geldt, kun je een nadeel ondervinden. De bijtelling van 4 procent geldt vanaf 2019 namelijk nog slechts voor zover de catalogusprijs niet hoger is dan 50.000 euro. Daarboven betaal je 22 procent bijtelling.

Een uitspraak van de Rechtbank Amsterdam biedt hoop voor degenen die door een ongeval hun auto total loss verklaard zien worden. De schade die iemand lijdt als gevolg van de fiscale bijtellingsregels geldt namelijk weliswaar als zogeheten zuivere vermogensschade, maar dit betekent niet dat deze schade daarom niet voor vergoeding in aanmerking komt omdat de Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrijtuigen (WAM) haar niet zou dekken. Volgens de WAM dekt de verzekering de aansprakelijkheid voor door het motorrijtuig veroorzaakte schade zoals die voortvloeit uit de wet. Daarvoor moet er voldoende causaal verband bestaan tussen de schade en de aanrijding. In de Amsterdamse zaak wordt duidelijk dat het zogenaamde conditio sine qua non-verband (geen aanrijding, dan ook geen fiscale bijtelling) aanwezig was. Daarnaast is de vraag of de aard van de aansprakelijkheid en de schade toerekening rechtvaardigen. Bij een verkeersongeval is er geen aanleiding om al te gauw een te ver verwijderd causaal verband tussen gebeurtenis en schade aan te nemen, aldus de rechter. Er is immers in beginsel sprake van eigen verwijtbaar handelen en verzekerde schade.

Het bijtellingsverlies kan als schade worden verhaald.

Wat de schade betreft gaat het hier om extra kosten. Bij een total loss moet een nieuwe auto worden aangeschaft. ‘Dat is normaal en dus voorzienbaar’, vindt de rechter. Gezien het aantal leaseauto’s in Nederland en het door de overheid gevoerde fiscale beleid om het autogebruik te beïnvloeden, rekening houdend met het feit dat algemeen bekend is dat de overheid bij succes daarvan haar regelingen wijzigt, acht de rechter het voorzienbaar dat bij een total loss de fiscale bijtelling als bijkomstige schade wordt opgevoerd. En dus kan zo’n schade als gevolg van de gebeurtenis worden toegerekend en kan het bijtellingsverlies dus als schade worden verhaald, voor de nog resterende duur van het leasecontract, en gemaximeerd op de nog resterende duur van de bijtellingskorting.

Er rijden tal van auto’s rond uit allerlei ‘bijtellingstijdperken’: benzine- en dieselauto’s met 14, 20 of 21 procent bijtelling uit de jaren 2014 en later, plug-inhybrides met een bijtelling van 7 en 15 procent en elektrische auto’s met een bijtelling van 4 procent. Moet zo’n auto na een ongeval worden vervangen door een nieuwe, dan verlies je hoe dan ook een deel van of soms zelfs je hele bijtellingsvoordeel, als je een zuinige benzine of dieselauto had waarvoor nu geen bijtellingskorting meer geldt. Ook voor plug-inhybrides bestaan geen bijtellingskortingen voor privégebruik meer. Zelfs bij een volledig elektrische auto, waarvoor nu nog wel een bijtellingskorting geldt, kun je een nadeel ondervinden. De bijtelling van 4 procent geldt vanaf 2019 namelijk nog slechts voor zover de catalogusprijs niet hoger is dan 50.000 euro. Daarboven betaal je 22 procent bijtelling.

Een uitspraak van de Rechtbank Amsterdam biedt hoop voor degenen die door een ongeval hun auto total loss verklaard zien worden. De schade die iemand lijdt als gevolg van de fiscale bijtellingsregels geldt namelijk weliswaar als zogeheten zuivere vermogensschade, maar dit betekent niet dat deze schade daarom niet voor vergoeding in aanmerking komt omdat de Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrijtuigen (WAM) haar niet zou dekken. Volgens de WAM dekt de verzekering de aansprakelijkheid voor door het motorrijtuig veroorzaakte schade zoals die voortvloeit uit de wet. Daarvoor moet er voldoende causaal verband bestaan tussen de schade en de aanrijding. In de Amsterdamse zaak wordt duidelijk dat het zogenaamde conditio sine qua non-verband (geen aanrijding, dan ook geen fiscale bijtelling) aanwezig was. Daarnaast is de vraag of de aard van de aansprakelijkheid en de schade toerekening rechtvaardigen. Bij een verkeersongeval is er geen aanleiding om al te gauw een te ver verwijderd causaal verband tussen gebeurtenis en schade aan te nemen, aldus de rechter. Er is immers in beginsel sprake van eigen verwijtbaar handelen en verzekerde schade.

Het bijtellingsverlies kan als schade worden verhaald.

Wat de schade betreft gaat het hier om extra kosten. Bij een total loss moet een nieuwe auto worden aangeschaft. ‘Dat is normaal en dus voorzienbaar’, vindt de rechter. Gezien het aantal leaseauto’s in Nederland en het door de overheid gevoerde fiscale beleid om het autogebruik te beïnvloeden, rekening houdend met het feit dat algemeen bekend is dat de overheid bij succes daarvan haar regelingen wijzigt, acht de rechter het voorzienbaar dat bij een total loss de fiscale bijtelling als bijkomstige schade wordt opgevoerd. En dus kan zo’n schade als gevolg van de gebeurtenis worden toegerekend en kan het bijtellingsverlies dus als schade worden verhaald, voor de nog resterende duur van het leasecontract, en gemaximeerd op de nog resterende duur van de bijtellingskorting.