Excuses aan de redactie van Fleet&Mobility zijn wel op zijn plaats. Als columnist word ik regelmatig herinnerd aan het feit dat ik de column al had moeten inleveren. Dit keer werkte het te late aanleveren in mijn voordeel: ik kon de impact van de oorlog in de Oekraïne op de autokosten meenemen in mijn column. En dat past prima in het thema ‘duurzaamheid’.

Omdat ergens tussen de deadline en het schrijven, een zekere heer Poetin het noodzakelijk achtte om Oekraïne opnieuw een ‘democratisch bestuur’ te gunnen, schoten de prijzen van de vaten ruwe olie omhoog. En dus ook de brandstofprijzen. Dat moet elke fleetowner ook gaan merken in zijn brandstofafrekening. De meeste fleetowners zorgen al dat de uitgaven op de brandstofkosten beperkt worden door korting af te spreken per liter brandstof om een merkgebonden brandstofpas aan de medewerkers ter beschikking te stellen. Of de medewerkers enkel toe te staan om onbemand te laten tanken, of tenminste niet op de snelweg. Dat is natuurlijk een goed begin.

Dit jaar krijg ik aan de pomp regelmatig de melding dat ik aan mijn mobiliteitslimiet zit

Toch, nu de wereld weer opengaat, neemt het aantal gereden kilometers weer toe. Dat zien we ook aan de toenemende drukte op de weg. Van al die gereden kilometers wordt zeker 25 procent betaald door een werkgever, vanwege de auto van de zaak. Zorgen dat uw medewerkers minder rijden is op dit moment toch de meest duurzame manier om kosten te besparen. Die afname in kilometers, die we vooral in 2020 hebben gezien, is een enorme besparing op het brandstofbudget. In 2020 heb ik ongeveer 60 procent aan brandstoffen uitgeven dan wat ik er in een ‘normaal’ jaar aan uitgaf. Sinds 2022 sta ik regelmatig bij de pomp met de melding dat de limiet van mijn mobiliteitskaart al gebruikt is.

Ik heb me voorgenomen om meer online af te spreken met mijn opdrachtgevers en het geld wat ik daarmee ‘bespaar’ uit te geven aan synthetische diesel. In mijn geval van Neste MY. Spannend experiment, omdat biodiesel in het verleden niet zonder technische problemen te gebruiken was. Gelukkig is in deze synthetische diesel geen enkel spoor van biodiesel te bekennen, dus ik durf het wel aan.
Tot nu toe ben ik erg tevreden. De auto ruikt echt minder (geen zure zwavel lucht), rijdt ook iets zuiniger en de meerprijs bedraagt ongeveer 40 cent per liter. De directe reductie van de uitstoot van CO2 is wel een gunstig effect. Het kan wel tot 90 procent schelen, aldus de leverancier, en daarmee stoot ik nu minder CO2 uit dan een elektrische auto, die rijdt op grijze stroom. Ook een interessant fenomeen, vind ik.

In mijn opinie is elektrisch vervoer zeker niet de enige weg naar meer verantwoord omgaan met het milieu. Dat zit ten eerste in bewuster gebruik van de auto als vervoersmiddel en ten tweede in het gebruik van de juiste brandstof. En voor zover ik geïnformeerd ben, is de ontwikkeling van synthetische diesel dan ook een zeer effectief middel om de footprint van uw organisatie te beperken.

Omdat ergens tussen de deadline en het schrijven, een zekere heer Poetin het noodzakelijk achtte om Oekraïne opnieuw een ‘democratisch bestuur’ te gunnen, schoten de prijzen van de vaten ruwe olie omhoog. En dus ook de brandstofprijzen. Dat moet elke fleetowner ook gaan merken in zijn brandstofafrekening. De meeste fleetowners zorgen al dat de uitgaven op de brandstofkosten beperkt worden door korting af te spreken per liter brandstof om een merkgebonden brandstofpas aan de medewerkers ter beschikking te stellen. Of de medewerkers enkel toe te staan om onbemand te laten tanken, of tenminste niet op de snelweg. Dat is natuurlijk een goed begin.

Dit jaar krijg ik aan de pomp regelmatig de melding dat ik aan mijn mobiliteitslimiet zit

Toch, nu de wereld weer opengaat, neemt het aantal gereden kilometers weer toe. Dat zien we ook aan de toenemende drukte op de weg. Van al die gereden kilometers wordt zeker 25 procent betaald door een werkgever, vanwege de auto van de zaak. Zorgen dat uw medewerkers minder rijden is op dit moment toch de meest duurzame manier om kosten te besparen. Die afname in kilometers, die we vooral in 2020 hebben gezien, is een enorme besparing op het brandstofbudget. In 2020 heb ik ongeveer 60 procent aan brandstoffen uitgeven dan wat ik er in een ‘normaal’ jaar aan uitgaf. Sinds 2022 sta ik regelmatig bij de pomp met de melding dat de limiet van mijn mobiliteitskaart al gebruikt is.

Ik heb me voorgenomen om meer online af te spreken met mijn opdrachtgevers en het geld wat ik daarmee ‘bespaar’ uit te geven aan synthetische diesel. In mijn geval van Neste MY. Spannend experiment, omdat biodiesel in het verleden niet zonder technische problemen te gebruiken was. Gelukkig is in deze synthetische diesel geen enkel spoor van biodiesel te bekennen, dus ik durf het wel aan.
Tot nu toe ben ik erg tevreden. De auto ruikt echt minder (geen zure zwavel lucht), rijdt ook iets zuiniger en de meerprijs bedraagt ongeveer 40 cent per liter. De directe reductie van de uitstoot van CO2 is wel een gunstig effect. Het kan wel tot 90 procent schelen, aldus de leverancier, en daarmee stoot ik nu minder CO2 uit dan een elektrische auto, die rijdt op grijze stroom. Ook een interessant fenomeen, vind ik.

In mijn opinie is elektrisch vervoer zeker niet de enige weg naar meer verantwoord omgaan met het milieu. Dat zit ten eerste in bewuster gebruik van de auto als vervoersmiddel en ten tweede in het gebruik van de juiste brandstof. En voor zover ik geïnformeerd ben, is de ontwikkeling van synthetische diesel dan ook een zeer effectief middel om de footprint van uw organisatie te beperken.