Steeds meer bedrijven bouwen hun autobeleid om tot een mobiliteitsbeleid. Leasemaatschappijen hebben inmiddels alle medewerkers in het vizier in plaats van alleen de leaserijder. Maar er zitten fiscale grenzen aan ‘extraatjes’, ook als het gaat om een bonus bij verstandig reisgedrag. Hoe richt je dan fiscaal zo gunstig mogelijk een bonus-malusregeling in bij een mobiliteitsbudget? We vroegen het Jan Rolleman van AMD Automotive Fiscalisten.”Nu het mobiliteitsbudget aan populariteit wint, komt er steeds meer aandacht voor een bonus/malusregeling. Dat komt erop neer dat slimme mobiliteitskeuzes en bewust rijgedrag worden beloond en het tegenovergestelde wordt bestraft. Door de keuze voor mobiliteit juist af te wegen, kun je geld uit het mobiliteitsbudget overhouden, of berijders leggen zelf geld bij. Dat berijders gevoelig zijn voor de portemonnee, is de afgelopen jaren wel gebleken uit de bijtelling.

Belastingtechnisch valt het hele mobiliteitsbudget onder de loonbelasting. In de praktijk komt dat erop neer dat zakelijke en woonwerk-kilometers onbelast kunnen worden vergoed. Het pensioen wordt gekoppeld aan een vast deel van het salaris. Het mobiliteitsbudget wordt gezien als variabel salaris. Op die manier blijven die premies buiten beschouwing. De loonheffing wordt door de Belastingdienst berekend over het totale fiscale loon, dat is dus inclusief het mobiliteitsbudget. De heffing komt voor de meeste werknemers uit op 42 procent. Dan houd je alsnog 58 procent over, maar er zijn mogelijkheden om dat percentage te verhogen.

Belastingvrij
Door het mobiliteitsbudget te scharen onder de werkkostenregeling (wkr), die vanaf 1 januari verplicht is maar nu al optioneel in kan worden gezet, zou de bonusregeling belastingvrij kunnen blijven. Secundaire arbeidsvoorwaarden aan werknemers kunnen binnen die wkr tot 1,5 procent van de fiscale loonsom onbelast blijven (in 2015: 1,2%).

Wat nog het meest van belang is, is dat de totale kosten goed gemonitord moeten worden. Of een medewerker een bonus krijgt, of een malus, is een flinke rekensom. Gelukkig zijn daar voldoende digitale oplossingen voor te vinden.”

Deze rubriek is eerder verschenen in Fleet&Mobility 4 2014. Heeft u ook een vraag over belastingzaken en uw mobiliteitsbeleid? Mail hem naar de redactie van Fleet&Mobility. 

Belastingtechnisch valt het hele mobiliteitsbudget onder de loonbelasting. In de praktijk komt dat erop neer dat zakelijke en woonwerk-kilometers onbelast kunnen worden vergoed. Het pensioen wordt gekoppeld aan een vast deel van het salaris. Het mobiliteitsbudget wordt gezien als variabel salaris. Op die manier blijven die premies buiten beschouwing. De loonheffing wordt door de Belastingdienst berekend over het totale fiscale loon, dat is dus inclusief het mobiliteitsbudget. De heffing komt voor de meeste werknemers uit op 42 procent. Dan houd je alsnog 58 procent over, maar er zijn mogelijkheden om dat percentage te verhogen.

Belastingvrij
Door het mobiliteitsbudget te scharen onder de werkkostenregeling (wkr), die vanaf 1 januari verplicht is maar nu al optioneel in kan worden gezet, zou de bonusregeling belastingvrij kunnen blijven. Secundaire arbeidsvoorwaarden aan werknemers kunnen binnen die wkr tot 1,5 procent van de fiscale loonsom onbelast blijven (in 2015: 1,2%).

Wat nog het meest van belang is, is dat de totale kosten goed gemonitord moeten worden. Of een medewerker een bonus krijgt, of een malus, is een flinke rekensom. Gelukkig zijn daar voldoende digitale oplossingen voor te vinden.”

Deze rubriek is eerder verschenen in Fleet&Mobility 4 2014. Heeft u ook een vraag over belastingzaken en uw mobiliteitsbeleid? Mail hem naar de redactie van Fleet&Mobility.